غلظت خون زمانی اتفاق می افتد که تعداد گلبول های قرمز خون در واحد حجم زیاد بشود.
در صورتی که مقدار هموگلوبین خون از شانزده گرم در دسی لیتر بیشتر بشود هم غلظت خون مشاهده می شود.
غلیط شدن خون عارضه ای در بدن است که ممکن است احتمال ابتلا به بعضی بیماری ها را افزایش بدهد.
البته معیار سنجش غلظت خون در افراد مختلف بر اساس جنسیت و سن آن ها متفاوت است.
به عنوان مثال تعداد گلبول های قرمز در آقایان نسبت به خانم ها بیشتر است.
زیاد شدن تعداد گلبول های قرمز خون و در نتیجه آن افزایش غلظت خون سبب این می شود که
خون به سختی در رگ ها حرکت کند و سرعت جریان خون کم بشود در نتیجه ی این اتفاق، خون رسانی به اندام های داخلی بدن کم تر می شود.
کند شدن حرکت خون باعث ایجاد احساس گرفتگی در اندام هایی مانند دست و پا ها می شود
و در موارد شدیدتر باعث وقوع سکته های مغزی یا قلبی می شود.
با انجام یک آزمایش خون و بررسی فاکتور های مختلف آن در آزمایشگاه مشخص می شود که خون فردی غلیظ است یا نه.
آزمایشی که معمولا توسط پزشک تعیین می شود CBC نام دارد که طی آن تمام سلول های خونی از نظر تعداد و اندازه و نرمال بودن بررسی می شود.
فاکتور دیگری که طی این آزمایش بررسی می شود میزان هموگلوبین خون است.
در بعضی از اشخاص نشانه خاصی ندارد و فقط با بررسی و معاینه های دقیق تر مشخص می شود.
مشکل های دیگری که ممکن است در اثر غلیظ شدن خون ایجاد شود:
ضعف، بی حالی ، سر درد ، اختلال در بینایی ، تنگی نفس ، قرمزی صورت، ورم کردن کبد و طحال و…