تفاوت مشاوره درمانی با روان درمانی چیست ؟

در این مطلب از درمان در منزل دکتر بصیر شفیع به سوال تفاوت مشاوره درمانی با روان درمانی چیست  پاسخ خواهیم داد .

مشاوره، یک جریان یادگیری است که از طریق رابطه بین دو نفر صورت می‌گیرد. در این رابطه،

مشاور با داشتن مهارت‌ها و صلاحیت‌های علمی و حرفه‌ای، می‌کوشد

تا با روش‌های منطبق بر نیازمندی‌های مراجع،

او را یاری کند تا خود را بیشتر بشناسد و بینشی را که به این طریق درباره خویشتن کسب می‌کند،

در زمینه هدف‌های معین که آنها را به صورت واقع‌بینانه‌ای درک کرده،

به طور مؤثری مورد استفاده قرار دهد و در نتیجه، به فردی خلاق‌تر و شادمان‌تر در جامعه خود تبدیل شود.

 

روان‌درمانی یا درمان روان‌شناختی، روشی است که توسط درمانگری آموزش دیده به شکل حرفه‌ای،

در رابطه با مشکلات و اختلالات روانی انجام گیرد.

روان‌درمانی کاربرد آگاهانه و عمدی روش‌های بالینی است و هدف آن کمک به افراد است تا رفتارها،

شناخت‌ها، هیجان‌ها و یا سایر ویژگی‌های شخصی خود را در جهت مطلوب تغییر دهند.

ولبرگ روان‌درمانی را نوعی درمان تعریف می‌کند که هدف آن، معالجه مشکلاتی است که ماهیت عاطفی دارند.

در این درمان، شخصی تربیت یافته،

آگاهانه ارتباطی حرفه‌ای با بیمار برقرار می‌کند.

هدف از ایجاد چنین ارتباطی برطرف ساختن، تعدیل کردن، یا کند ساختن نشانه‌ها و الگوهای آشفته رفتار،

و کمک به رشد و نمو مثبت و تعالی بخشیدن به شخصیت بیمار است.

 

بیشتر بدانید : مشاوره درمانی رایگان

 

 

شباهت ها

بین مشاوره و روان درمانی شباهت های زیادی وجود دارد و حتی با وجود تمایز ،

مشاوره اغلب شامل روان درمانی است و روان درمانی اغلب شامل مشاوره. شباهت ها عبارتند از:

 

ایجاد یک رابطه درمانی و ایمن بین یک درمانگر و فرد

اثربخشی برای طیف گسترده ای از افراد ، بزرگسالان و کودکان

درک احساسات و رفتار های شخص و پرداختن به موضوعات با هدف بهبود زندگی فرد

 

تفاوت ها

در حالی که روانشناسان و روانپزشکان با مدرک بالا تر (مانند دکتری روانشناسی) بیشتر روان درمانی ارائه می دهند ،

همان درمانگر ممکن است هر دو نوع درمانی را انجام دهد.

برخی از تفاوت ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

مشاور

 

. تمرکز بر مشکلات و موقعیت های کنونی

. موقعیت ها یا رفتار های خاص

. درمان کوتاه مدت (به مدت چند هفته و حداکثر ۶ ماه)

. تمرکز بر کنش و رفتار

 

روان درمانی

 

. تمرکز بر مشکلات مزمن یا مکرر

. الگو های کلی ، جهت گیری تصویر کلی

. درمان طولانی مدت ، مداوم یا متناوب در طی سال های متمادی

. تمرکز بر احساس و تجربه

. ممکن است شامل آزمون (مانند شخصیت ، هوش) ، گفتار درمانی ، سایر روش های درمانی مانند رفتار درمانی شناختی باشد.

. تمرکز عمیق بر افکار / احساسات درونی (مسائل اصلی) که منجر به رشد شخصی می شود.

. فرآیند اولیه