در رواندرمانی و روانکاوی روش های مختلف با روی کرد ها و اهداف متفاوتی به کار گرفته می شود
این روش ها شامل موارد زیر است :
در این شیوه درمانی مراجعان درک می کنند که تغییر در رفتار چطور می تواند به ایجاد تغییر در زندگی و احساس های آن کمک می کند.
این روش درمانی باعث می شود فرد بتواند در انجام کار های مثبت و اجتماعی تعامل داشته باشد.
در این روش مقصود این است که رفتار ها و اخلاق های خوب و مطلوب جای رفتارهای بد و آزار دهنده برای خود فرد و اطرافیانش را بگیرد.
یکی از از مهم ترین هدف ها در این روش درمانی این است که به جای فکر کردن به گذشته و حسرت خوردن
فکرکردن به مسایل کنونی با یک سری الگو ها و روش هایی که توسط روان کاو ارایه می شود ، انجام شود.
ایجاد تغییر در بارهایی که فرد نسبت به خود و زندگی اش دارد از دیگر روی کرد های شناخت درمانی است.
این روش بر روابط بین افراد تمرکز دارد.
مثلا ممکن است ریشه ی افسردگی یک فرد در ارتباطش با شخص دیگری باشد.
در این روش درمانی یک سری مهارت هایی برای بهبود زندگی و روابط به فرد یاد داده می شود مانند
الگو های ارتباطی ، مدیریت افسردگی ، درک مشکلات بین افراد ، مدیریت اختلاف ها و مسایل پیش آمده.
جلسه های گروه درمانی معمولا از حدود شش تا دوازده یا تعداد بیشتر مراجع تشکیل شده است.
افرادی که در این جلسه ها حاضر می شوند تقریبا مشکل یکسانی دارند
بنابراین تمام آن ها می توانند از صحبت های روان کاو یا روان درمانگر استفاده کنند
و هم چنین متوجه بشوند که واکنش کسانی که مشکلشان شبیه آن هاست نسبت به اتفاق ها و برخورد ها چگونه است.
این تجربه به آن ها کمک می کند تا با افراد با نظر ها و دیدگاه های جدید رو به رو بشوند و بتوانند از احساس انزوا به خاطر مشکلشان بیرون بیایند.
و یکی از مهم ترین اهداف این روش محقق می شود که آن هدف این است که به فرد ثابت شود
او در برابر مشکلش تنها نیست و تنها کسی هم نیست که این مشکل خاص را دارد.
درباره روان درمانی و تاثیر آن بخوانید.