فیزیوتراپی در درمان سکته مغزی

سکته مغزی ارتباطات حیاتی بین مغز و ماهیچه های فرد را از بین می برد،

که علت اصلی ناتوانی دراز مدت همین کار است

که تقریباً همیشه باعث کاهش تحرک و سطح فعالیت فرد می گردد.

البته این مسئله لزوما دائمی نیست و می توان آن را کاهش داد.

در حقیقت توانبخشی به ویژه در مراحل اولیه بهبودی هنگامی که بیماران بر عضلات آسیب دیده خود کنترل کمتری دارند، بسیار مهم است.

مهم نیست که در کجای سفر خود به سمت بهبودی هستید بهبود شما در طولانی مدت به یک برنامه فیزیوتراپی مداوم بستگی دارد.

هدف از فیزیوتراپی پس از سکته مغزی چیست؟

سکته مغزی اغلب باعث فلج در یک طرف بدن می شود ، به این معنی که بیماران عملکرد یک دست و یک پا را از دست می دهند.

در هفته ها و ماه های اول بهبودی فیزیوتراپیست ها با افراد دچار سکته مغزی کار می کنند

تا عضلات ضعیف شده را دوباره فعال کنند حتی قبل از آنکه توانایی حرکت اختیاری را داشته باشند.

فیزیوتراپی از طریق تقویت عضلات باعث بهبود حرکات فرد می شود

که این به نوبه خود بازیابی عملکرد مغزی فرد را به دنبال دارد.

به محض اینکه اکسیژن بعد از سکته مغزی به مغز شما بازگردد،

بدن و مغز شما روند طولانی بهبودی از آسیب مغزی و فقدان عملکرد عضلات را شروع می کند.

توانبخشی پس از سکته مغزی بخش بزرگی از این روند بهبودی است و اغلب ۲۴ ساعت پس از سکته مغزی آغاز می شود.

فیزیوتراپیست ها قادر به تحریک عضلات و اعصاب آسیب دیده برای حفظ گردش خون و جلوگیری از سفتی عضلات هستند.

در مرحله بعد فیزیوتراپیست ها وظیفه بازیابی حرکات و مهارت های حرکتی فرد را بر عهده دارند.

امروزه بسیاری از فیزیوتراپیست ها در سکته مغزی و انواع دیگر آسیب های عصبی تخصص دارند.

این درمانگران می دانند چگونه به بیماران کمک کنند تا حرکات پیچیده بدن را بازیابی کنند و از عوارضی که بعداً مانع پیشرفت آن ها می شود جلوگیری کنند.

بعد از سکته مغزی بهبود تعادل، هماهنگی و مهارت های روزانه زندگی از اهداف ما هستند.

جواب ساده این سوال این است که از همان روز اول و قبل از ترخیص مریض روند توانبخشی و فیزیوتراپی باید شروع شود.

باید بدانیم که یک سری از مشکلات در دورانی که فرد در بیمارستان بستری است ایجاد می شود

مانند زخم بستر و ضعف عضلات ناشی از کم تحرکی که حتی ممکن است طرف سالم فرد را هم درگیر کند که با شروع

به موقع فیزیوتراپی می توان از بسیاری از این علایم جلوگیری کرد.

اختلالات حرکتی و حسی بعد از سکته مغزی بسیار متداول است

اما در صورت دریافت تحریک و پشتیبانی مناسب در اندام های دچار سکته مغزی شانس بهبودی افزایش می یابد.

از آنجایی که پس از سکته مغزی هر فرد وضعیت منحصر به فرد خودش را دارد بنابراین برنامه درمانی بررای هر فرد متفاوت است.

فیزیوتراپیست ابتدا هر فرد مبتلا را ارزیابی خواهد کرد و برای این کار علاوه بر ارزیابی خود فرد،

از دستورات پزشک و همچنین نظرات نزدیکان بهره می گیرد.

در مرحله بعد فیزیوتراپیست با توجه به نیازها و توانایی های فرد اهداف و برنامه درمانی را مشخص خواهد کرد

و در صورتی که فرد نیاز داشته باشد او را به سایر متخصصین از جمله کاردرمانگر و گفتار درمانگر ارجاع خواهند داد.

در نهایت جلسات فیزیوتراپی شروع شده و تمرینات و دستگاه های مختلف برای رسیدن به نتیجه مطلوب شروع خواهد شد.

پس از ترخیص فرد از بیمارستان به دلیل ضعف فرد و ناتوانی از حرکت ممکن است فرد توانایی جابجایی برای خروج از منزل و پیگیری درمان را نداشته باشد.

در چنین حالتی بهره گیری از خدمات فیزیوتراپی در منزل می تواند از اتلاف وقت جلوگیری کرده و روند بهبودی را سرعت ببخشد.

در این مرحله هدف از فیزیوتراپی در درمان سکته مغزی، بازیابی تون عضلانی و جلوگیری از بدتر شدن علایم بیماری است.