غربالگری جنین چیست ؟

به مجموعه ای از بررسی های سونوگرافی و ازمایشگاهی گفته میشود که در مراحل مختلف انجام شده و

هدف ان این است که مادران باردار را از یک سری سندرم ها و نقایص جنینی (بعضی از انها) غربال کرده و انها را در

گروه های کم خطر و یا پرخطر قرار دهد .

با توجه به اینکه نقایص و سندرم های مورد بررسی در خانواده هایی که هیچ سابقه ای ندارند نیز به میزان کافی دیده میشود

بنابراین توصیه می شود همه خانم ها در هر سنی ، تست غربالگری را انجام دهند .

زمان انجام غربالگری سه ماهه اول از ۱۱ هفته تا ۱۳ هفته و ۶ روز می باشد که احتمال خطر

سندرم داون (تریزومی ۲۱) (تریزومی ۱۳) و تریزومی ۱۸ را مشخص میکند .

شامل یک ازمایش خون به علاوه یک سونوگرافی برای بررسی ضخامت پشت گردن (سونوگرافی ان تی) و وجود استخوان

بینی (NB) می باشد .

روش انجام ان مثل سونوگرافی های معمولی از روی شکم بوده اما در سونوگرافی ان تی ، با روش دقیق و خاصی به

همراه بزرگنمایی ضخامت پشت گردن جنین و وجود استخوان بینی بررسی می شود .

خطایی در اندازه گیری عدد ان تی می توانند نتیجه غربالگری را تغییر دهد .

عدد ان تی (ضخامت پشت گردن) در جنین های مبتلا به سندرم داون ، افزایش نشان میدهد .

دیده شدن استخوان بینی ، نشانه خوبی است ، اما مشاهده نشدن ان نیاز به پیگری مجدد در هفته های اینده دارد.

اگر ازمایشات هیچ مشکلی نداشته باشد ، اما عدد ان تی بالاتر از حد مشخص است ، ازمایشات تکمیلی دیگر و

یا امنیوسنتز نیاز می باشد .

تمام زنان در هر سنی علاوه بر سونوگرافی مرحله اول نیاز به انجام سونوگرافی مرحله دوم دارند .

این غربالگری در سه ماهه دوم بارداری انجام می شود و شامل اندازه گیری چندین مارکر است

که این مارکرها بیانگر درصد ریسک ابتلا جنین به ناهنجاری های کروموزومی و بیماری های مادرزادی است.

این غربالگری معمولا بین هفته ۲۰-۱۵ بارداری انجام می شود.

(بهترین زمان هفته های ۱۸-۱۶ بارداری است) این مارکرها عبارتند از:

AFP پروتئینی است که به طور طبیعی توسط کبد

جنین تولید شده و در مایع اطراف جنین(مایع آمنیون) وجود داشته

و از طریق جفت وارد خون مادر می شود.

مقادیر غیر طبیعی AFP می تواند در پی هر یک از عوامل زیر ایجاد شود: